بسیج

رسالت جهانی بسیج

بسیج زاده‌ی انقلاب اسلامی است. انقلابی که رسالت خود را جهانی می‌داند و در پی زمینه‌سازی برای ظهور منجی بشریت است و در این مسیر، بسیج را بازوی نیروسازی و بدنه‌ی مردمی خود قرار داده است. در واقع بسیج به عنوان مدرسه‌ی تربیتی مکتب جهانی انقلاب اسلامی، وظیفه دارد در درون خود سرمایه‌ی اجتماعی را رشد دهد و به درجه‌ای برساند که توان بالندگی در عرصه‌های مختلف را داشته باشند.

 

دفاع مقدس یکی از صحنه‌هایی بود که بسیج در آن، رسالت تربیتی خود را به نحوی چشم‌گیر به نمایش گذاشت. در دوران دفاع مقدس، بسیج با ظهوری ستودنی، نقشی بسیار برجسته در رشد نیروهایی داشت که گاهی بدون تجربیات نظامی، جهان را به تعجب و تحسین وا می‌داشتند و عملیات‌هایی را با پیروزی به سرانجام می‌رساندند که هرگز فرماندهان جنگ‌های کلاسیک امکانی برای اجرای آن متصور نبودند.

همین عملکرد قابل ستایش بسیج در دوران دفاع مقدس، به تنهایی برای اثبات توان بسیار بالای آن برای شکوفا کردن ظرفیت‌های نهفته و نقش‌آفرینی در عرصه‌های دشوار کافی است. با این وجود آن چه امروز نیاز انقلاب است، با عرصه‌های عملی مربوط به دفاع مقدس متفاوت است، هر چند فرهنگ ناب بسیجی، به همان خلوصی که در آن دوران وجود داشت، هنوز هم نیاز است...

اگر بسیج می‌خواهد موفق باشد و در سیر رو به جلوی انقلاب اسلامی، مثبت واقع شود، باید عرصه‌های امروز جهان را بشناسد و در آن زمینه‌ها کار کند، وگرنه جز مشتی نتایج نخ‌نماشده و قدیمی، که نتیجه‌ای غیر از اتلاف هزینه‌ها و تلاش‌ها ندارد، به جا نخواهد ماند. جای انکار نیست که در زمان حاضر، مهم‌ترین عرصه‌های ایفای نقش، عرصه‌ی فرهنگی جامعه است و انقلاب اسلامی، در این دوره‌ی حساس، نیازمند قوام فرهنگی و عرضه‌ی فرهنگ ناب انقلاب اسلامی به جهان است تا به نهایت آمال خود، که زمینه‌سازی برای ظهور و تشکیل دولت جهانی حضرت حجت(عج) است، دست یابد.

امروز با توجه به شرایط ویژه‌ی جهانی، خصوصا رویدادهایی که با خلع حاکمان مزدور و خودکامه‌ی منطقه پیش آمده است، مردم جهان تشنه‌ی برنامه‌ای صحیح و جامع برای زندگی فردی و اجتماعی خود هستند و نوعی سرخوردگی و خستگی از فرهنگ‌های رایج، خصوصا فرهنگ لیبرال دموکراسی در میان آنان به چشم می‌خورد. همین شرایط است که فرصتی بی‌بدیل برای «صدور انقلاب» به وجود می‌آورد.

آشنا کردن مردم جهان با فرهنگ صحیح انقلاب اسلامی و ارائه‌ی الگوهای آن برای اداره‌ی فرد و جامعه، می‌تواند بزرگ‌ترین حربه در عرصه‌ی صدور انقلاب باشد. در این راه، دست فعالان فرهنگی نیز به هیچ وجه بسته نیست. تجربه‌ی عملی حاصل از سالیان نسبتا دراز و پر از فراز و نشیب پس از پیروزی انقلاب، خود دفتری پربار برای تحریر و الگودهی به همگان است.